«Το θέμα του 65ωρου συζητείται σήμερα Τρίτη στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Η Οδηγία της ΕΕ για το ωράριο εργασίας εγγυάται στους εργαζόμενους ετήσια άδεια μετ' αποδοχών τεσσάρων εβδομάδων, ελάχιστη περίοδο ξεκούραση 11 ώρες κάθε 24 ώρες, τουλάχιστον ένα ρεπό την εβδομάδα και επιπλέον χρόνο ανάπαυσης εάν ο ημερήσιος χρόνος εργασίας υπερβαίνει τις έξι ώρες.»
Ευχαριστούμε πολύ που φροντίζετε για την ελάχιστη ξεκούρασης μας.
«Ο μέγιστος επιτρεπόμενος (τυπικά στις περισσότερες περιπτώσεις) χρόνος εργασίας είναι 48 ώρες την εβδομάδα. Ωστόσο, με τη «ρήτρα εξαίρεσης» (opt-out) που έχει κερδίσει η Βρετανία, η εργάσιμη εβδομάδα μπορεί να ανέλθει και στις 65 ώρες.»
Ποιος άλλος!
«Στο Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης συζητείται κυρίως το θέμα της «ρήτρας εξαίρεσης». Η Γαλλία, όπως και η Ισπανία, υποστηρίζει ότι αυτή η ρήτρα είναι «αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» για τη βρετανική οικονομία, ενώ επιπλέον απειλεί την υγεία των εργαζομένων.»
Ετσι είναι. Ή ακολουθείτε ή ανάπτυξη θα δείτε μόνο στα πιο τρελά σας όνειρα.
Υγεία; Ποια υγεία; Ποια ποιότητα ζωής; Δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε τέτοια θέματα όταν υπάρχει πρόβλημα ανταγωνισμού και ανάπτυξης.
«Αν το «opt-out» διατηρηθεί, τότε, όπως επισημαίνουν και τα συνδικάτα, ανοίγει ο δρόμος για τη διεύρυνση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 65 ώρες. Το μπλοκ των χωρών που υποστηρίζουν τη διατήρηση -αν όχι την επέκταση- του «opt-out» είναι πλειοψηφικό στην ΕΕ, καθώς εκτός από τη Βρετανία αρκετές χώρες όπως αυτές που εντάχθηκαν πρόσφατα στην ΕΕ εκτιμούν ότι με αυτό το μέτρο ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα και μειώνεται η ανεργία.»
Δικαίωμα στη δουλεία. Ε, χμ, συγνώμη, στην ανάπτυξη ήθελα να πω…
Πηγή: in.gr
Σχόλια: Δικά μου
4 comments:
Γιατί, τώρα που δεν ισχύει πόσος είναι ο μέσος όρος εργατοώρων και μάλιστα χωρίς να πληρώνονται .. (σσσ μη μας ακούσουν..) υπερωρίες.
Αγαπητή μου mafalda διάβασε ένα σενάριο...
Εγώ δουλεύω σε μία εταιρεία όπου με απασχολούν παραπάνω από το νόμιμο ωράριο, δεν με πληρώνουν υπερωρίες. Κάποια στιγμή βρίσκω το θάρρος να πάω στον Οικονομικό Διευθυντή να ζητήσω να πληρωθώ τις υπερωρίες μου και μου απαντάει με τον εξής τρόπο "υπερωρίες δεν πληρώνουμε, εάν σου αρέσει. εάν δεν σου αρέσει παραιτήσου" ή δεν μου απαντάει καν και ζητά από τον προϊστάμενο μου να με απολύσει.
Σε κάθε περίπτωση, δεν χρειάζεσαι μόνο θάρρος αλλά και σιγουριά. Μία σιγουριά που σου δίνει είτε η γνώση ότι είσαι πολύ καλός υπάλληλος ή μία δεύτερη δουλειά που σε περιμένει.
Οταν λαμβάνεις λοιπόν αυτές τις απαντήσεις δύο πράγματα μπορείς να κάνεις, χώρια και μαζί: 1ον να κάνεις ανώνυμη ή και επώνυμη καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας για απλήρωτες υπερωρίες και 2ον να παραιτηθείς για να πας σε άλλη δουλειά.
Ο νόμος λοιπόν, ανεξαρτήτως εάν οι εταιρείες σε εκμεταλλεύονται λόγω της ανασφάλειας που σου έχουν δημιουργήσει, προς το παρόν σε προστατεύει.
Εάν ψηφιστεί το 65ωρο, νομιμοποιείται προς όφελος της εταιρείας το επιπλέον της ώρας σου χωρίς όμως να πάρεις παραπάνω λεφτά.
Με λίγα λόγια και μία διέξοδο να είχες μέχρι σήμερα για να διεκδικήσεις αυτά που δικαιούσαι, τώρα θα κλείσει και αυτή.
Αυτό που ισχύει σήμερα, έτσι όπως το λες, η δική μας ηττοπάθεια και ανασφάλεια το άφησε να γίνει.
Μην αφήσουμε όμως να γίνουν και χειρότερα τα πράγματα.
Μα εγώ συμφωνώ μαζί σου, ειρωνικός ήταν ο τόνος μου.
Εγώ δεν εργάζομαι ως έμμισθη, είμαι ελεύθερη επαγγελματίας, οπότε δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία εργαζομένου οπότε ενδεχομένως να μη δικαιούμαι και να ομιλώ.
Όποτε όμως συμβουλεύω τον οποιονδήποτε να κάνει καταγγελία, αυτός διστάζει γιατί φοβάται, με τις γνωστές δυστυχώς συνέπειες.
Παρανόηση. Σημειώστε λάθος :)
Ούτε εγώ εργάζομαι ως έμμισθη, αλλά επειδή ήμουν και ξέρω πως ήταν γιαυτό μιλάω, αλλά και γιατί έχω κόλημα να υπερασπίζομαι οποιονδήποτε πιστεύω ότι αδικείται. Καλημέρα.
Post a Comment