Προχθές ο Τριανταφυλλόπουλος αποκάλυψε στο Alter μία παρασκηνιακή συζήτηση με τον Ρουσόπουλο και κανείς δεν έχει βγει ακόμα από την κυβέρνηση να απαντήσει κάτι σε αυτό.
Σύμφωνα με τον Τριανταφυλλόπουλο, ο Ρουσόπουλος σε κατάσταση υστερίας και ενώ βρισκόταν ακόμα σε προαύλιο εκκλησίας του είπε στο τηλέφωνο: «O Aναστασιάδης με τον Kαραμήτσο συνεργάζονται με εταιρεία του εξωτερικού και θέλουν να με εξοντώσουν πολιτικά και όχι μόνο». Ο Τριανταφυλλόπουλος ζήτησε στοιχεία και ο Ρουσόπουλος του είπε ότι θα τα έχει σε δύο μέρες. Έχουν περάσει δύο εβδομάδες+ και κανένα στοιχείο δεν έχει σταλεί.
Εχθές το πρωϊ στον Antenna ένας αστυνομικός, που δεν θυμάμαι το όνομα του, βγήκε στον Παπαδάκη και κρατώντας ένα μεγάλο μαύρο φάκελο, είπε για ποιο λόγο προστατεύει η αστυνομία τον Τριανταφυλλόπουλο. Αυτός ο μαύρος φάκελος λοιπόν σύμφωνα με τα λεγόμενα του περιείχε στοιχεία, που είχαν δοθεί από το υποψήφιο θύμα (βλέπε Τριανταφυλλόπουλος), που αποδείκνυαν ότι πέντε βουλευτές έχουν «ζητήσει» το θάνατο του.
Ερωτώ: Τι παιχνίδια παίζονται πίσω από τις πλάτες μας; Γιατί όποιος έχει στοιχεία δεν τα παραδίδει στη Δικαιοσύνη και δεν τα κοινοποιεί στους πολίτες; Μήπως γιατί κρατώντας ο ένας στοιχεία για τον άλλο μπορούν πιο εύκολα όλοι μαζί ή και χώρια να κάνουν τις βρωμιές τους; Και εμείς; Εμείς τι κάνουμε; Για πόσο ακόμα θα κοιμόμαστε;
Friday, October 27, 2006
Thursday, October 19, 2006
Για ποια ποιότητα μιλάνε;
«Δεν κάνουμε παζάρια σε θέματα ποιότητας»
Μαριέττα Γιαννάκου Υπουργός Παιδείας
Μαριέττα Γιαννάκου Υπουργός Παιδείας
«Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν τέλη Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι και το Πέραμα λείπουν ακόμη 30 δάσκαλοι;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν(παρά τις εξαγγελίες) λειτουργούν τμήματα με περισσότερα από 26 παιδιά;
Για ποια ποιότητα μιλάνε (και για ποια δεύτερη ξένη γλώσσα) όταν όλοι οι γονείς πληρώνουν ακόμη την εκμάθηση των αγγλικών;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν διώχνουμε προνήπια γιατί δεν επαρκούν οι αίθουσες;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν η κρατική χρηματοδότηση των σχολείων δεν φτάνει για τον αξιοπρεπή καθαρισμό τους και τη θέρμανση τους;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι γονείς καλούνται να πληρώσουν τη σχολική βιβλιοθήκη, τα μουσικά όργανα, τις μπάλες, το χαρτί για τις φωτοτυπίες, τις εκπαιδευτικές εκδρομές;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν κρατάμε παιδιά στα σχολεία μέχρι τις 5 το απόγευμα χωρίς αίθουσες σίτισης και ξεκούρασης;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν η Petrola χρηματοδοτεί και ελέγχει προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελευσίνα, η Citybank εκπαιδευτικά προγράμματα οικονομίας και τα σχολεία παραδίδονται σε κάθε είδους χορηγούς για κάθε δραστηριότητα που ξεπερνά το κρατικό εγχειρίδιο;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν τα τμήματα ένταξης για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, τα τμήματα υποδοχής για τα παιδιά των μεταναστών και τα φροντιστηριακά τμήματα για τα παιδιά με χαμηλές επιδόσεις θεωρούνται πολυτέλεια και συνεχώς λιγοστεύουν;
Για ποια ποιότητα εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί τρέχουν από σχολείο σε σχολείο ανάμεσα στα διαλείμματα για 7 ευρώ την ώρα και για δώδεκα ώρες την εβδομάδα το πολύ;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι μουσικοί τρέχουν σε 3 - 4 σχολεία χωρίς ποτέ να καταφέρουν να μάθουν ούτε τα ονόματα των περίπου 400 μαθητών τους; Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν μέχρι τα 65 τους;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν ο όγκος των πληροφοριών και οι δυσκολίες της ύλης απαγορεύουν στους δασκάλους να διδάξουν την αγάπη για το διάβασμα, τη χαρά της αναζήτησης και της κριτικής σκέψης;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε τη στιγμή που κάθε επιλογή στελεχών γίνεται στη βάση των κομματικών πεποιθήσεων;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι αντιρρήσεις των εκπαιδευτικών μέσα στα επιμορφωτικά σεμινάρια αντιμετωπίστηκαν με πειθαρχικές διώξεις;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν τα νέα βιβλία γράφτηκαν αγνοώντας επιδεικτικά τους εκπαιδευτικούς και τη σοφία της πράξης;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν τα νέα βιβλία αγνοούν τα θέματα που καίνε τη σύγχρονη κοινωνία: η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η μονογονεϊκή οικογένεια, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ο κίνδυνος πλανητικής οικολογικής καταστροφής, η εμπορευματοποίηση τον πολιτισμού;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν μέσα από την αξιολόγηση επιχειρούν να ξαναφέρουν τους «κομματικούς» επιθεωρητές;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν το μορφωτικό ιδανικό ξεπέφτει στο ιδανικό του απασχολήσιμου (ικανού να απασχοληθεί, ανίκανου να σκεφτεί κριτικά τη ζωή, την κοινωνία);
Το δημόσιο σχολείο είναι το σπίτι των εκπαιδευτικών. Σ' αυτό και απ' αυτό ζούμε. Γι' αυτό και το στηρίζουμε. Είναι αστείο να μιλά η κ. υπουργός για ποιότητα σ' εμάς. Ξέρουμε τα πράγματα από μέσα. Δεν μπορεί να μας ξεγελάσει.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν(παρά τις εξαγγελίες) λειτουργούν τμήματα με περισσότερα από 26 παιδιά;
Για ποια ποιότητα μιλάνε (και για ποια δεύτερη ξένη γλώσσα) όταν όλοι οι γονείς πληρώνουν ακόμη την εκμάθηση των αγγλικών;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν διώχνουμε προνήπια γιατί δεν επαρκούν οι αίθουσες;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν η κρατική χρηματοδότηση των σχολείων δεν φτάνει για τον αξιοπρεπή καθαρισμό τους και τη θέρμανση τους;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι γονείς καλούνται να πληρώσουν τη σχολική βιβλιοθήκη, τα μουσικά όργανα, τις μπάλες, το χαρτί για τις φωτοτυπίες, τις εκπαιδευτικές εκδρομές;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν κρατάμε παιδιά στα σχολεία μέχρι τις 5 το απόγευμα χωρίς αίθουσες σίτισης και ξεκούρασης;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν η Petrola χρηματοδοτεί και ελέγχει προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στην Ελευσίνα, η Citybank εκπαιδευτικά προγράμματα οικονομίας και τα σχολεία παραδίδονται σε κάθε είδους χορηγούς για κάθε δραστηριότητα που ξεπερνά το κρατικό εγχειρίδιο;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν τα τμήματα ένταξης για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, τα τμήματα υποδοχής για τα παιδιά των μεταναστών και τα φροντιστηριακά τμήματα για τα παιδιά με χαμηλές επιδόσεις θεωρούνται πολυτέλεια και συνεχώς λιγοστεύουν;
Για ποια ποιότητα εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί τρέχουν από σχολείο σε σχολείο ανάμεσα στα διαλείμματα για 7 ευρώ την ώρα και για δώδεκα ώρες την εβδομάδα το πολύ;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι μουσικοί τρέχουν σε 3 - 4 σχολεία χωρίς ποτέ να καταφέρουν να μάθουν ούτε τα ονόματα των περίπου 400 μαθητών τους; Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν μέχρι τα 65 τους;
Για ποια ποιότητα μιλάνε όταν οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν ο όγκος των πληροφοριών και οι δυσκολίες της ύλης απαγορεύουν στους δασκάλους να διδάξουν την αγάπη για το διάβασμα, τη χαρά της αναζήτησης και της κριτικής σκέψης;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε τη στιγμή που κάθε επιλογή στελεχών γίνεται στη βάση των κομματικών πεποιθήσεων;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν οι αντιρρήσεις των εκπαιδευτικών μέσα στα επιμορφωτικά σεμινάρια αντιμετωπίστηκαν με πειθαρχικές διώξεις;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν τα νέα βιβλία γράφτηκαν αγνοώντας επιδεικτικά τους εκπαιδευτικούς και τη σοφία της πράξης;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν τα νέα βιβλία αγνοούν τα θέματα που καίνε τη σύγχρονη κοινωνία: η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η μονογονεϊκή οικογένεια, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ο κίνδυνος πλανητικής οικολογικής καταστροφής, η εμπορευματοποίηση τον πολιτισμού;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν μέσα από την αξιολόγηση επιχειρούν να ξαναφέρουν τους «κομματικούς» επιθεωρητές;
Για ποια ποιότητα της εκπαίδευσης μιλάνε όταν το μορφωτικό ιδανικό ξεπέφτει στο ιδανικό του απασχολήσιμου (ικανού να απασχοληθεί, ανίκανου να σκεφτεί κριτικά τη ζωή, την κοινωνία);
Το δημόσιο σχολείο είναι το σπίτι των εκπαιδευτικών. Σ' αυτό και απ' αυτό ζούμε. Γι' αυτό και το στηρίζουμε. Είναι αστείο να μιλά η κ. υπουργός για ποιότητα σ' εμάς. Ξέρουμε τα πράγματα από μέσα. Δεν μπορεί να μας ξεγελάσει.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Απεργιακή επιτροπή εκπαιδευτικών Κερατσινίου - Περάματος
4° Απεργιακό δελτίο - Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2006"
Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα, αλλά όλοι προβάλλουν το οικονομικό. Είναι, βλέπεις, πιο εύκολο για τη σημερινή αλλά και κάθε προηγούμενη κυβέρνηση να πει "δεν έχω λεφτά" από το να πει "δεν με ενδιαφέρει".
Στηρίζω τους εκπαιδευτικούς γιατί εμένα με ενδιαφέρει.
Πηγή: athens.indymedia.org
Thursday, October 05, 2006
Κρατικοδίαιτη η οικονομία
"Για «καρτέλ του κράτους» και «κρατικοδίαιτη οικονομία» που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό με 2,5 δισ. ευρώ το χρόνο και τους καταναλωτές με 1,5 - 3 δισ. ευρώ μίλησε την Τετάρτη ο πρόεδρος του ΣEB Δ.Δασκαλόπουλος.
Στο «καρτέλ» αυτό, κατά τον ΣEB, εντάσσονται:
* Οι περίπου πενήντα δημόσιες επιχειρήσεις, που λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις ακόμα σαν μονοπώλια σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, γονατίζουν τον προϋπολογισμό, διοικούνται από διορισμένα από το κράτος στελέχη και ακολουθούν αυθαίρετη τιμολογιακή πολιτική.
* Τα δεκάδες ΝΠΔΔ και οι εκατοντάδες επιτροπές που λειτουργούν στις παρυφές του δημόσιου τομέα, απασχολούν χιλιάδες ανθρώπους χωρίς κριτήριο απόδοσης και ξοδεύουν με ουσιαστικά ανεξέλεγκτο τρόπο τα χρήματα των προϋπολογισμών τους.
* Η κρατική γραφειοκρατία, που απλώνει τα πλοκάμια της σε κάθε πτυχή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
* Ένα πολύπλοκο πλέγμα νόμων, τροποποιήσεων νόμων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων και ερμηνευτικών εγκυκλίων, καθώς και ένα ελλιπές θεσμικό πλαίσιο ως προς την απόδοση ευθυνών, που καθιστούν τον πολίτη πολλαπλά δέσμιο μίας υδροκέφαλης γραφειοκρατίας. Ένα τέτοιο σύστημα, όπως είπε, μοιραία δημιουργεί τα «γρηγορόσημα» και κάθε είδους συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
* Ο πολυεπίπεδος κρατικός παρεμβατισμός, που καθορίζει με άμεσες ή έμμεσες παρεμβάσεις τις τιμές σε μεγάλο μέρος του ΑΕΠ και δημιουργεί στρεβλώσεις στο σύνολο της αγοράς."
Συμφωνώ μαζί σας κε Δασκαλόπουλε.
Να μειωθεί στο μέγιστο δυνατό ο κρατικός παρεμβατισμός.
Οταν γίνει αυτό όμως, εσείς:
θα αφήσετε τον ανταγωνισμό και την ιδιωτική πρωτοβουλία να λειτουργήσει και υπέρ του καταναλωτή ή θα συνεχίσετε τις μυστικές σας συναντήσεις για κοινή "πολιτική" στις τιμές;
Θα πληρώσετε τους εργαζόμενους όπως στην Ευρώπη ή θα συνεχίσετε "Ελληνικά";
Θα δημιουργήσετε νέες θέσεις εργασίας εντός ή θα εισάγετε εργαζόμενους;
Θα ασκείτε πράσινη πολιτική ή θα καταργήσετε και την ελάχιστη που υπάρχει;
Στην Ελλάδα κε Δασκαλόπουλε δεν πάσχει μόνο το κράτος, αλλά και η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μαζί με το κράτος λοιπόν, καλό θα είναι να αλλάξετε και εσείς.
Πηγή: in.gr
Στο «καρτέλ» αυτό, κατά τον ΣEB, εντάσσονται:
* Οι περίπου πενήντα δημόσιες επιχειρήσεις, που λειτουργούν σε πολλές περιπτώσεις ακόμα σαν μονοπώλια σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, γονατίζουν τον προϋπολογισμό, διοικούνται από διορισμένα από το κράτος στελέχη και ακολουθούν αυθαίρετη τιμολογιακή πολιτική.
* Τα δεκάδες ΝΠΔΔ και οι εκατοντάδες επιτροπές που λειτουργούν στις παρυφές του δημόσιου τομέα, απασχολούν χιλιάδες ανθρώπους χωρίς κριτήριο απόδοσης και ξοδεύουν με ουσιαστικά ανεξέλεγκτο τρόπο τα χρήματα των προϋπολογισμών τους.
* Η κρατική γραφειοκρατία, που απλώνει τα πλοκάμια της σε κάθε πτυχή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
* Ένα πολύπλοκο πλέγμα νόμων, τροποποιήσεων νόμων, προεδρικών διαταγμάτων, υπουργικών αποφάσεων και ερμηνευτικών εγκυκλίων, καθώς και ένα ελλιπές θεσμικό πλαίσιο ως προς την απόδοση ευθυνών, που καθιστούν τον πολίτη πολλαπλά δέσμιο μίας υδροκέφαλης γραφειοκρατίας. Ένα τέτοιο σύστημα, όπως είπε, μοιραία δημιουργεί τα «γρηγορόσημα» και κάθε είδους συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
* Ο πολυεπίπεδος κρατικός παρεμβατισμός, που καθορίζει με άμεσες ή έμμεσες παρεμβάσεις τις τιμές σε μεγάλο μέρος του ΑΕΠ και δημιουργεί στρεβλώσεις στο σύνολο της αγοράς."
Συμφωνώ μαζί σας κε Δασκαλόπουλε.
Να μειωθεί στο μέγιστο δυνατό ο κρατικός παρεμβατισμός.
Οταν γίνει αυτό όμως, εσείς:
θα αφήσετε τον ανταγωνισμό και την ιδιωτική πρωτοβουλία να λειτουργήσει και υπέρ του καταναλωτή ή θα συνεχίσετε τις μυστικές σας συναντήσεις για κοινή "πολιτική" στις τιμές;
Θα πληρώσετε τους εργαζόμενους όπως στην Ευρώπη ή θα συνεχίσετε "Ελληνικά";
Θα δημιουργήσετε νέες θέσεις εργασίας εντός ή θα εισάγετε εργαζόμενους;
Θα ασκείτε πράσινη πολιτική ή θα καταργήσετε και την ελάχιστη που υπάρχει;
Στην Ελλάδα κε Δασκαλόπουλε δεν πάσχει μόνο το κράτος, αλλά και η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μαζί με το κράτος λοιπόν, καλό θα είναι να αλλάξετε και εσείς.
Πηγή: in.gr
Wednesday, October 04, 2006
ΜΑΤ εν δράσει
"...Iσχυρίστηκε ότι είχε δύο μεταλλικούς κρίκους στη ζώνη του, για να κρεμάει το κράνος του και άλλα ατομικά του είδη, και ο ένας του έφυγε και τον κρατούσε στο χέρι του για να μην τον χάσει."
Αλλά λες, άλλα εννοείς και άλλα κάνεις;
ΜΠΑΣΤΑ μαν!
"O αστυνομικός που μίλησε για «επαγγελματίες διαδηλωσάκηδες» και επιτέθηκε με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς κατά των δασκάλων δεν είναι μόνον ο αντιπρόεδρος της Eνωσης Aστυνομικών Yπαλλήλων Aττικής. O Σταύρος Mπαλάσκας με το nickname MPASTA λειτουργεί στο Διαδίκτυο club μελών με την επωνυμία «AMEΣH ΔPAΣH» ( clubs.pathfinder.gr/AMESHDRASH ). "
Who is ΜΠΑΣΤΑΝ μαν;
"O αντιπρόεδρος της Eνωσης Aστυνομικών Yπαλλήλων Aττικής είναι οργανωμένο μέλος της Nέας Δημοκρατίας από τη νεαρή ηλικία και συγκεκριμένα ήταν στην ONNEΔ Παγκρατίου πριν ακόμα καταταγεί στο Σώμα.
Kατετάγη στην Aστυνομία πριν από περίπου 15 χρόνια και υπηρετεί στην Aμεσο Δράση.
Tου αρέσει να είναι καλοντυμένος και, όπως λένε συνάδελφοί του, κυκλοφορεί με πολυτελές αυτοκίνητο, ενώ χάρη στην κομματική του ταυτότητα εκλέχτηκε ως συνδικαλιστής πριν από περίπου τρία χρόνια."
Maiami Vice και τα μυαλά στα κάγκελα.
Ευτυχώς υπάρχουν και αντι-ΜΠΑΣΤΑ μεν
"Aναφερόμενη στις δηλώσεις του συγκεκριμένου αστυνομικού, η ανακοίνωση της ΠOAΣY επισημαίνει ότι αυτοί στήριξαν στα δύσκολα χρόνια τις προσπάθειές τους για ελεύθερο συνδικαλισμό.
«Μας εκθέτει»
Xαρακτηριστικά αναφέρει: «Oι απόψεις που εκφράστηκαν κατά των κομμάτων και των φορέων που τα πέτρινα χρόνια των διώξεων και των απειλών, στήριξαν τις προσπάθειές μας για να έχουμε εμείς σήμερα ελεύθερο συνδικαλισμό στα Σώματα Aσφαλείας, εκθέτουν το συνδικαλιστικό μας κίνημα».
Στην ανακοίνωσή της η ΠOAΣY εκφράζει «την αμέριστη υποστήριξή της στους διαρκείς αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας» και επισημαίνει ότι «η όποια αντιπαράθεση με τις δυνάμεις καταστολής δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως πρόβλημα μεταξύ των εργαζομένων, αλλά ως αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής της επίσημης πολιτείας, η οποία φέρει στο ακέραιο την ευθύνη».
O πρόεδρος των Aξιωματικών Aττικής Θ. Kατερινόπουλος, αναφερόμενος στον αστυνομικό που κρατούσε τον σιδερένιο κρίκο και στις δηλώσεις Mπαλάσκα που ακολούθησαν, δήλωσε: «Nτρέπομαι ως επαγγελματίας αστυνομικός. Nιώθω απογοητευμένος ως συνδικαλιστής»."
πηγή: ethnos.gr
Subscribe to:
Posts (Atom)